Στα προηγούμενα άρθρα ασχοληθήκαμε με την σωστή τεχνική και τους τρόπους που θα πρέπει ένας ποδηλάτης να περνάει τις ανηφόρες. Έτσι, τι πιο φυσικό αυτή την φορά στο άρθρο μας να αναφερθούμε σε αυτό ακριβώς που ακολουθεί μετά από αυτές, δηλαδή τις κατηφόρες. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν ασχοληθεί με αυτό το δύσκολο και επικίνδυνο πολλές φορές κομμάτι της ποδηλασίας, δεν σημαίνει ότι επειδή δεν έχει έντονη σωματική προσπάθεια ότι είναι και εύκολο. Οι οδηγικές ικανότητες πολλές φορές κρίνουν κάποιους αγώνες ακόμη και ολόκληρους Γύρους και δεν είναι τυχαίο ότι κάποιοι επαγγελματίες της ποδηλασίας ειδικεύονται σε αυτές.
Ξεκινώντας μια κατηφόρα δεν σημαίνει ότι σταματάμε αμέσως να γυρίζουμε και τα πόδια μας, συνεχίζουμε να κάνουμε πετάλια, σπάνια θα δούμε επαγγελματίες ποδηλάτες οι οποίοι δεν θα συνεχίσουν να γυρίζουν τα πετάλια τους σε μια κατηφόρα. Συνεχίστε να γυρίζεται τα πόδια σας ακόμη και αν νομίζετε ότι δεν χρειάζεται, αυτό θα λειτουργήσει ως αποκατάσταση από την προσπάθεια που έχει γίνει στις ανηφόρες και θα απομακρυνθεί γρηγορότερα το γαλακτικό οξύ από τα πόδια, καθώς επίσης βοηθάει να κρατηθούν οι μύες των ποδιών ζεστοί για την συνέχεια του αγώνα ή της προπόνησης.
Όταν τύχει και κατεβαίνετε μια κατηφόρα με αντίθετο άνεμο ή υπάρχουν ενδιάμεσα κάποια κομμάτια ευθείας ή μικρής ανηφόρας, τότε σε αυτά τα σημεία θα πρέπει να πιέζεται πολύ δυνατά έτσι ώστε να διατηρείτε όσο γίνεται για περισσότερο χρόνο την ταχύτητά σας σε ψηλά επίπεδα. Στη συνέχεια μπορείτε να ακολουθήσετε πάλι την προηγούμενη τεχνική που είπαμε προηγουμένως, δηλαδή να γυρίζεται τα πόδια σας ακόμη και αν δεν χρειάζεται για να προωθείστε μπροστά.
Επίσης αυτό που θα πρέπει να προσέχετε όταν πεταλάρετε στις κατηφόρες είναι να χρησιμοποιείτε βαρύ πάτημα. Στόχος είναι, όσο γίνεται, ανεξάρτητα από την κλήση του εδάφους να διατηρούνται οι στροφές στα πόδια σταθερά, οπότε γι αυτό απαιτείται να αλλάζετε συχνά τις σχέσεις των ταχυτήτων στα γρανάζια.
Ποτέ δεν πρέπει στην κατηφόρα να κρατάτε το βάρος του σώματος σας προς τα εμπρός γιατί αν τύχει να υπάρχει στον δρόμο κάποια ανωμαλία ή τρύπα στο οδόστρωμα είναι πάρα πολύ εύκολο να χάσετε την ισορροπία και να έχετε άσχημη πτώση. Αντιθέτως κρατήστε το κέντρο βάρους του σώματος σας όσο μπορείτε προς τα πίσω αλλά χωρίς να υπερβάλετε όπως κάνουν κάποιοι αθλητές της ορεινής ποδηλασίας ή επαγγελματίες του δρόμου που προσπαθώντας να πάρουν όσο πιο αεροδυναμική θέση γίνεται βγαίνουν τόσο πίσω από την σέλλα που σχεδόν ακουμπάει το στήθος σ’ αυτήν.
Η αεροδυναμική θέση που μπορείτε να πάρετε πάνω στο ποδήλατο μην ξεχνάτε ότι περιορίζεται και από την απαραίτητη ασφάλεια. Επειδή η ταχύτητα είναι πολύ μεγάλη δεν υπάρχει χρόνος να αντιδράσετε σε περιπτώσεις όπως άσχημου οδοστρώματος, νερών στο δρόμο, αυτοκινήτων που έρχονται από το άλλο ρεύμα κυκλοφορίας κτλ. Σας συνιστώ να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στις κατηφόρες γιατί συχνά τα λάθη φέρνουν πολύ άσχημες πτώσεις.
Πως πρέπει να κάθεστε στην κατηφόρα;
Η κλασική αεροδυναμική θέση για τις κατηφόρες είναι να κρατάτε το τιμόνι από κάτω και τα δάχτυλα να είναι στα φρένα, η πλάτη θα πρέπει να είναι ίσια και οριζόντια με τον δρόμο, το βάρος να είναι ελαφρώς προς τα πίσω ώστε να κάθετε πιο σταθερά η πίσω ρόδα για να έχει το ποδήλατο καλύτερη ισορροπία. Επίσης μερικοί ποδηλάτες κρατάνε το τιμόνι από πάνω ( μανέτες φρένων ), αν και δεν είναι αυτή η πιο σωστή θέση, τους δίνεται η δυνατότητα να προσέχουν καλύτερα τον δρόμο γιατί μπορούν να κρατήσουν το κεφάλι τους πιο ψηλά, επίσης είναι πιο εύκολο να κρατήσουν το σώμα τους πιο πίσω κι έτσι να έχουν πιο αποτελεσματικό φρενάρισμα.
Τα χέρια θα πρέπει να είναι λυγισμένα κυρίως για τους δυο παρακάτω λόγους,
α. γιατί έτσι έχουμε πιο γρήγορη αντίδραση στο τιμόνι και
β. απορροφούνται καλύτερα οι κραδασμοί από τον δρόμο και δεν μεταφέρονται στο σώμα.
Μια επικίνδυνη περίπτωση στις κατηφόρες είναι όταν ο δρόμος έχει πολλές ανωμαλίες, σ’ αυτήν την περίπτωση για να κρατήσετε καλύτερη ισορροπία θα πρέπει να φέρετε τους βραχίονες των πεταλιών σε οριζόντια θέση, τα γόνατα κοντά στον οριζόντιο σωλήνα, να σηκωθείτε ελαφρώς από την σέλλα και να κρατάτε φυσικά καλά το τιμόνι. Έτσι αυτή η θέση βοηθάει να λειτουργήσει ως ένα σύστημα απόσβεσης των κραδασμών, ακριβώς όπως στα αυτοκίνητα τα αμορτισέρ.
Σε γενικές γραμμές το φρενάρισμα στις κατηφόρες ξεκινάει με το σώμα, απλά σηκώνοντας το προς τα πάνω αυξάνεται η αντίσταση του αέρα και μετά χρησιμοποιήστε και τα δυο φρένα μαζί, πάντα το φρενάρισμα γίνεται χρησιμοποιώντας και τα δύο φρένα. Κάτι πάρα πολύ σημαντικό κατά το φρενάρισμα είναι ότι πρέπει να φρενάρετε πριν την στροφή κατεβάζοντας το κέντρο βάρους πηγαίνοντας ελαφρά πίσω και στο πλάι προς την πλευρά της στροφής. Κατά την διάρκεια της στροφής δεν πρέπει να φρενάρετε ποτέ.
Στις στροφές πάρα πολύ σημαντικό είναι να έχετε επιλέξει από νωρίς την «γραμμή» που θα ακολουθήσετε . Προσέξτε πως παίρνουν τις στροφές οι οδηγοί αγώνων του μηχανοκίνητου αθλητισμού, πως ¨κόβουν ¨ την στροφή. Αυτό απλώς θέλει πολύ προσοχή και ιδιαίτερα στην προπόνηση που υπάρχει η κυκλοφορία του δρόμου και μπορεί να έρθει κάποιο αυτοκίνητο από την άλλη κατεύθυνση.
Γενικά και οι κατηφόρες όπως όλα τα άλλα μέρη της προπόνησης θέλουν την κατάλληλη προετοιμασία για να μπορέσει να υπάρχει βελτίωση. Το καλό είναι πως η βελτίωση έρχεται καθαρά μέσα από την τεχνική και όχι μετά από ιδιαίτερα κοπιαστική κι επίπονη προσπάθεια. Έτσι λοιπόν προσπαθήστε να γίνετε καλύτεροι σε αυτές, αλλά πάντα με γνώμονα την ασφάλεια.