Ένας αποτυχημένος στόχος μπορεί να είναι σαν ένα κακό υπόλειμμα που παραμένει μέσα μας για πολύ καιρό. Κάθε αποτυχημένος στόχος που δεν έχουμε ασχοληθεί μαζί του επαρκώς, έχει συσσωρευτικό αποτέλεσμα και τον κουβαλάμε για πολύ καιρό.
Το αποτέλεσμα σε εμάς είναι ότι έχουμε την αίσθηση ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί ή ότι είμαστε αποτυχημένοι. Πολλές φορές αρχίζουμε να ταυτιζόμαστε με τις αποτυχίες μας, παρά με τους εαυτούς μας. Σημασία έχει να κάνουμε συμφωνίες με τον εαυτό μας που να τις κρατάμε. Η διαδικασία που εφαρμόζουμε γι’ αυτό είναι ένα interview με τον εαυτό μας αυστηρά στους στόχους και τις συμφωνίες μας.
Σε πολλές συζητήσεις με αθλητές έχω παρατηρήσει ότι αρκετοί όταν έχουν έναν στόχο δεν κάνουν αρκετά σκληρή προσπάθεια για να τον πετύχουν. Απαριθμούν έναν σορό λόγους τι δεν πήγε καλά και δεν επετεύχθη ο στόχος, ενώ η απλή αλήθεια- εξήγηση είναι ότι ίσως δεν τον ήθελαν πραγματικά αρκετά, δεν ήταν έτοιμοι γι αυτόν τον στόχο ή δεν είχαν προσπαθήσει όσο θα έπρεπε.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι σημαντικό να λέμε την αλήθεια στον εαυτό μας για το στόχο κατά πόσο ήταν εφικτός και μετά να τον διαγράφουμε από την ζωή μας. Αν δεν τον διαγράψετε όσο πιο γρήγορα γίνετε θα σας κοστίσει σε ενέργεια με την μορφή ενός «αποτυχημένου» στόχου, γιατί ένα κομμάτι του εαυτού σας δεν θα μπορεί να δεχθεί την μη επίτευξη αυτού. Απλά δεν έχει νόημα να χάνετε από την πολύτιμη ενέργειά σας η οποία είναι πολύ σημαντική.
Μια άλλη μορφή «αποτυχημένου» στόχου είναι όταν κάνεις τα πάντα για να πετύχεις ένα στόχο, και πάλι δεν τον πετυχαίνεις. Για παράδειγμα, οι αθλητές που ετοιμάζονται για μια Ολυμπιάδα, κάνουν τα πάντα για να πετύχουν το στόχο τους, και πάλι μπορεί να αποτύχουν. Από προσωπική εμπειρία σας λέω ότι είναι ένα από χειρότερα συναισθήματα. Όταν έχεις κάνει τα πάντα και είσαι έτοιμος να αρπάξεις την επιτυχία και τα πάντα αντιστρέφονται από ένα πρόβλημα που δεν είναι δυνατόν να προβλεφτεί, εκεί θα πρέπει να αντιμετωπίσεις πρώτα τον ίδιο σου τον εαυτό, να είσαι ρεαλιστής και να δεχθείς τα πράγματα όπως έχουν έρθει. Δεν πρέπει να κοιτάς τι διαφορετικό θα έπρεπε να είχες κάνει αλλά από εκεί και πέρα τι πρέπει να κάνεις.
Αν δεν αναπτύξουμε στρατηγικές για να ανασχεδιάσουμε αυτούς τους στόχους, θα υποφέρουμε μια ζωή κατηγορώντας τον εαυτό μας. Μια από τις πιθανές στρατηγικές που μπορεί να δουλέψουν για εσάς, είναι να αναλογιστείτε τον στόχο σας και να ρωτήστε τον εαυτό σας:
- Έκανα τα πάντα που μπορούσα για να πετύχω αυτό το στόχο?
- Αν όχι, τι άλλο θα μπορούσα να έχω κάνει?
- Γιατί δεν έκανα αυτές τις ενέργειες? (Να είσαστε πρόθυμοι πραγματικά να πείτε στον εαυτό σας την αλήθεια γι’ αυτό. Το να δουλεύετε μαζί με κάποιον προπονητή ή άνθρωπο που εμπιστεύεστε, μπορεί να βοηθήσει σε αυτή τη διαδικασία.)
- Αν έκανα τα πάντα που μπορούσα και πάλι δεν πέτυχα το στόχο μου, μήπως ο αρχικός μου στόχος δεν ήταν ρεαλιστικός?
- Ποια είναι η αλήθεια που δεν βλέπω για το στόχο αυτό?
- Είναι η ώρα να βάλω το στόχο αυτό στην άκρη και να προχωρήσω, ή υπάρχουν και άλλα να γίνουν για την επίτευξη του στόχου?
Αν κάνατε ότι μπορούσατε, τότε η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε τίποτε περισσότερο να κάνετε. Μερικές φορές υπάρχουν πράγματα που δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε, όπως ο καιρός, τεχνικές βλάβες, τραυματισμοί και πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή γύρω μας.
Για μερικούς από εμάς, οι δικές μας προσωπικές προσδοκίες είναι τόσο υψηλές, που λέμε στον εαυτό μας μια ιστορία για το πώς θα μπορούσαμε που λέει ο λόγος να έχουμε επηρεάσει ακόμη και τον καιρό κι έτσι να είχαμε πετύχει το στόχο μας. Αν δεν μπορείτε καθαρά να προχωρήσετε πέρα από τον «αποτυχημένο» σας στόχο, ζητήστε τις υπηρεσίες κάποιου ειδικού, π.χ. ενός προπονητή ή αθλητικού ψυχολόγου.
Τέλος, θα ξέρετε πότε ένας «αποτυχημένος» στόχος δεν υφίσταται πλέον επειδή θα μπορείτε να μιλήσετε πολύ εύκολα γι αυτόν, να τον δείτε απλώς ως ένα γεγονός που συνέβη, να δείτε μέσα από αυτόν τα θετικά πράγματα που αποκομίσατε κι έτσι να σταματήσετε να τον θεωρείτε αποτυχία.
