Αν έτυχε να δείτε από κοντά τον αγώνα του Τριάθλου στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας ή αν είδατε ποτέ κάποιον άλλον αγώνα υψηλού επιπέδου, τότε λογικά θα αναρωτηθήκατε πως είναι δυνατόν μετά από 1,5 χλμ. Κολύμβησης και 40 χλμ. Ποδηλασίας σε τόσο υψηλή ένταση, να καταφέρνουν να τρέχουν τα 10 χλμ. κοντά στα 30 λεπτά !

Πράγματι είναι αξιοθαύμαστο και καταλαβαίνει κάποιος την αξία αυτού του χρόνου, αν έχει τρέξει ο ίδιος κάποιο Τρίαθλο κι έχει αισθανθεί την κόπωση και τη δυσφορία που αισθάνεται ο αθλητής αμέσως μετά την ποδηλασία.

Γιατί οι elite αθλητές το κάνουν να φαίνεται τόσο εύκολο και απλό, όταν πολλοί και στη σκέψη μόνο αυτού του εγχειρήματος σαν εμπειρία τους φοβίζει?

Πολύ απλά, όπως και τα περισσότερα πράγματα στον αθλητισμό, είναι η κατάλληλη προπόνηση και σε συνδυασμό με μερικά μικρά μυστικά, μπορεί να σας βοηθήσουν ώστε η μετάβαση από τη ποδηλασία στο Τρέξιμο να γίνει πιο ομαλά και σχετικά ανώδυνα. Έτσι προτού προσπαθήσετε να διορθώσετε ένα πρόβλημα, θα πρέπει πρώτα να το κατανοήσετε και να καταλάβετε γιατί συμβαίνει. Για το συγκεκριμένο υπάρχουν δυο αιτίες, η πρώτη είναι ότι όταν ποδηλατείτε, ο κύριος όγκος του αίματος πηγαίνει στις μεγάλες μυϊκές ομάδες στο μπροστινό μέρος του ποδιού, τους τετρακέφαλους. Αυτοί οι μύες πραγματικά διογκώνονται από τη ποσότητα του αίματος που παραμένει εκεί στο ξεκίνημα του τρεξίματος. Τα ‘’ βαριά πόδια ‘’ τα αισθάνεστε έως ότου αρχίσει το αίμα να πηγαίνει στις άλλες μυϊκές ομάδες που χρησιμοποιούνται κυρίως για το τρέξιμο, τους γαστροκνήμιους και πίσω δικέφαλους.

Η δεύτερη αιτία είναι το κεντρικό νευρικό σύστημα. Όταν ποδηλατείτε με μεγάλη ένταση και στέλνει το νευρικό σύστημα εντολή να γυρίσετε με δύναμη το πετάλι σε κύκλο, αμέσως την επόμενη στιγμή ζητάτε από τα πόδια σας να στηρίξουν το βάρος του σώματός σας και να κινηθούν με τελείως διαφορετικό τρόπο από πριν. Αυτοί είναι οι κύριοι λόγοι γιατί θα υποφέρετε στο τρέξιμο μετά το ποδήλατο, αλλά όπως δείχνουν οι υψηλού επιπέδου τριαθλητές και διαθλητές, μπορείτε να το ξεπεράσετε. Το θέμα είναι πως?

Καθώς πλησιάζει ο αγώνας, αντικαταστήστε τις μεγάλες συνδυασμένες προπονήσεις (ποδήλατο+τρέξιμο) με μικρότερες. Συνήθως αυτές οι προπονήσεις συνδυάζουν και τα τρία αθλήματα με τη σειρά που γίνεται στο τρίαθλο ή ανακατεμένα. Θα πρέπει να δουλεύετε στο αναερόβιο κατώφλι για σύντομες περιόδους (π.χ. 3’-10’ ) και να κάνετε τις αλλαγές όπως θα κάνατε στον αγώνα. Ξεκουραστείτε και επαναλάβετε για 2-3 φορές. Επίσης, καθώς πλησιάζει ο αγώνας, κάθε φορά που κατεβαίνετε από το ποδήλατο για ένα μικρό τρέξιμο, ακόμη κι αν είναι μόνο 800 μέτρα, κάντε το όπως θα κάνατε σε μια αλλαγή, δηλαδή ξεκινήστε δυνατά μέχρι να βρείτε το ρυθμό σας και μετά γυρίστε χαλαρά πίσω.

Τέλος, χρειάζεται να δυναμώσετε. Για να τρέξετε καλά σε ένα τρίαθλο, χρειάζεται περισσότερη δύναμη. Γι’ αυτό πρέπει να γίνετε δυνατός δρομέας και αυτό σημαίνει να προπονείστε και σε ανηφόρες. Το τρέξιμο στις ανηφόρες σας αναγκάζει να προπονείτε τους γλουτιαίους και τους τετρακέφαλους μύες πιο αποτελεσματικά από το να τρέχετε στην ευθεία , και από τη φύση της η ποδηλασία καταπονεί αυτές τις περιοχές των ποδιών. Το τρέξιμο σε ανηφόρες έχει αποτελέσματα που θα βοηθήσουν και το ποδήλατό σας και το τρέξιμο, καθώς και τη μετάβαση από το ένα άθλημα στο άλλο.

Στον αγώνα

Τι μπορείτε να κάνετε στον αγώνα? Ετοιμαστείτε για το τρέξιμο πριν μπείτε στη ζώνη αλλαγής από ποδήλατο σε τρέξιμο. Σηκωθείτε από τη σέλλα με ελαφρά μεγαλύτερο γρανάζι και ποδηλατήστε καμιά διακοσαριά μέτρα σε ορθοπέταλο για να τεντώσετε τα πόδια σας και τους πίσω δικέφαλους. .

Αυτό επίσης αλλάζει τον τρόπο που ενεργοποιούνται οι μύες, κάνοντάς τους πιο έτοιμους να δεχθούν την επιβάρυνση του τρεξίματος.

Μετά, καθίστε και στροφάρετε ένα μικρότερο γρανάζι μέχρι τη ζώνη αλλαγής και τεντώστε τους μύες του τρεξίματος (δικέφαλους, γαστροκνήμιους και τους μύες που βρίσκονται χαμηλά στη μέση ), ενώ είστε ακόμη πάνω στο ποδήλατο (πατήστε τις φτέρνες στα πεντάλ για να τεντώσετε τους γαστροκνήμιους, κλπ.).

Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να το πετύχετε από το να το δουλέψετε πολλές φορές στην προπόνηση και στον αγώνα.