Πολύ άνθρωποι νομίζουν ότι σε ένα τόσο εξαντλητικό και δύσκολο άθλημα, η απόδοση εξαρτάτε αποκλειστικά από τις φυσικές δυνάμεις.
Εκ πρώτης όψεως αυτή η άποψη είναι και η σωστή, μιας και αν δεν έχεις κάνει την απαραίτητη προετοιμασία δεν υπάρχει περίπτωση να τερματίσεις σε έναν τόσο δύσκολο αγώνα. Όσοι όμως έχουν λάβει μέρος σε IRONMAN, εκ των υστέρων καταλαβαίνουν ότι η προπόνηση δεν είναι το παν. Η απόδοσή στον αγώνα εξαρτάτε από πολλές παραμέτρους που τις ανακαλύπτουν μέσα στο «παιχνίδι».
Όλα ξεκινούν από πολύ πριν. Βασικά από την ημέρα που σου έχει μπει βαθιά μέσα στο μυαλό η ιδέα ότι θέλεις να τερματίσεις ένα IRONMAN. Όταν πάρεις την απόφαση έχεις ήδη μπει στο παιχνίδι, τα πάντα αλλάζουν, κάθε μέρα, κάθε στιγμή της προπόνησης φαντάζεσαι τον τερματισμό.
Αυτό σιγά σιγά μεταμορφώνεται, και τη θέση του τερματισμού την παίρνουν στιγμές μέσα στον αγώνα κάθε προπόνηση είναι και ένας μικρός αγώνας.
Αυτή η εγκεφαλική προπόνηση είναι πολλές φορές τόσο σημαντική όσο και η φυσική προπόνηση. Αυτή σου δίνει την αίσθηση του τι πρόκειται να συναντήσεις για παράδειγμα μετά από 3,8 χλμ. Κολύμβησης, 180 ποδηλασίας και να βρίσκεσαι μετά από 8 ώρες αγώνα στο 13 χλμ. του τρεξίματος. Όταν οι δυνάμεις σου συνεχώς λιγοστεύουν, τα αποθέματα ενέργειας έχουν εξαντληθεί, και η αφυδάτωση έχει κάνει την εμφάνιση της εδώ και πολλές ώρες. Τότε σκέφτεσαι ΄΄άλλα 29 χλμ΄΄.
Είναι ένα πρωτόγνωρο συναίσθημα, τότε καταλαβαίνεις ότι είσαι αβοήθητος, μόνος, και η έννοιες ρεκόρ, συναγωνισμός με τους αντιπάλους έχουν προ πολλού χαθεί.
Εκεί έξω υπάρχεις μόνο εσύ, που από τη κούραση βλέπεις μόνο το επόμενο βήμα και το επόμενο, και το επόμενο….
Τα πράγματα όμως είναι πολύ διαφορετικά όταν έχεις «ξαναζήσει» αυτές τις στιγμές πανικού.
Πανικού, γιατί όταν έχεις κάνει ατελείωτες ώρες προπόνηση, όταν έχεις δώσει μάχες με το περίγυρο σου ότι αυτό που κάνεις αξίζει, όταν σε αποδοκιμάζουν σχεδόν χλευαστικά διάφοροι έξυπνοι, όταν έχεις ξοδέψει χρήματα, τότε εκείνες τις στιγμές είναι σχεδόν απαγορευτικό να σταματήσεις.
Το να είσαι ψυχολογικά έτοιμος για να αντεπεξέλθεις στις δυσκολίες του αγώνα είναι το ένα κομμάτι, το άλλο είναι να έχεις στήσει σωστά τη τακτική που θα ακολουθήσεις. Η τακτική έχει να κάνει με πάρα πολλά πράγματα, από τη σωστή επιλογή του υλικού μέχρι την ιδανική επίδοση.
Ο αθλητής που θέλει να τερματίσει στο IRONMAN έχει να σκεφτεί την προπόνηση, τη διατροφή, την τροφοδοσία του πάνω στον αγώνα, το υλικό που είναι πολύ ιδικό και κάτι που σου δίνει πλεονέκτημα σε ένα σημείο του αγώνα σε καταστρέφει κάπου αλλού, το ρυθμό που θα ακολουθήσει, και άλλα πόσα πράγματα που είναι αναρίθμητα.
Το να μπορέσει όλα αυτά να τα βάλει με τη σωστή σειρά, στη σωστή δόση, τη σωστή στιγμή, είναι τόσο δύσκολο που κάνει το τερματισμό να φαίνεται σχεδόν ακατόρθωτος.
Σ’ αυτή τη πρόκληση τερματίζει αυτός που επέλεξε τη καλύτερη στρατηγική για τον εαυτό του, η ιδανική επίδοση έρχεται μόνο όταν έρχονται όλα τέλεια, αλλά νικητής είναι μόνο όποιος καταφέρει να ξεπεράσει τους φόβους του στο ταξίδι, και φτάσει στον τερματισμό.
Τότε ονομάζεται IRONMAN ΣΤΟ ΣΩΜΑ, ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΨΥΧΗ.