Είναι μια τακτική που τη χρησιμοποιούν οι αθλητές σε πολλά αθλήματα, πολύ περισσότερο όμως συναντάτε στη ποδηλασία και μπορούμε να πούμε ότι έγινε γνωστή μέσα από αυτή.

Drafting είναι η πρακτική που συνηθίζουν οι ποδηλάτες να ακολουθούν τον προπορευόμενο αθλητή πάρα πολύ κοντά έτσι ώστε λόγο της μειωμένης αντίστασης του αέρα να ελαχιστοποιήσουν το ενεργειακό κόστος που χρειάζεται για τη μετακίνησή τους με τελικό αποτέλεσμα να βελτιώνετε η απόδοσή τους.

Στη ποδηλασία και κυρίως στους αγώνες με μαζική εκκίνηση όπως στους μεγάλους γύρους ή τους αγώνες αντοχής, το drafting είναι πάγια τακτική και είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι του αγώνα.

Η ομάδα που προηγείται συνήθως κοντρολάρει την ένταση του γκρουπ εναλλάσσοντας τον ρυθμό όποτε χρειάζεται για να προστατέψει τον αθλητή που προηγείται στον αγώνα. Σ’ αυτές τις καταστάσεις η σημασία του drafting είναι αισθητή. Στις περιπτώσεις αυτές ο αθλητής που προηγείται κάθετε πίσω από τους συναθλητές της ομάδας του και φυλάει την ενέργειά του που μπορεί να τη χρειασθεί αργότερα στον αγώνα, όπως σε μια ανάβαση ή στο τελικό σπριντ.

Αυτή η τακτική του drafting όμως τι πλεονέκτημα δίνει πραγματικά ;

Στη ποδηλασία όταν οι ταχύτητα είναι χαμηλότερη από 25 χλμ./ ώρα η τριβή και η μηχανική αντίσταση είναι το κύριο εμπόδιο της κίνησης εμπρός, ενώ σε ταχύτητες μεγαλύτερες των 25 χλμ./ ώρα ο κύριος περιοριστικός παράγοντας είναι η αντίσταση του αέρα. Για παράδειγμα, όταν κατά τη ποδηλασία η ταχύτητα αυξάνεται από 12 στα 36 χλμ./ ώρα η μηχανική αντίσταση αυξάνεται κατά 225% και η αντίσταση από τη τριβή 363%. Ενώ η πρόσθετη ισχύς που απαιτείται για να καταβάλει την αντίσταση του αέρα ο ποδηλάτης για την ίδια αύξηση της ταχύτητας είναι της τάξης του 1800%.

Εντυπωσιακό ! ! !

Έτσι στη πράξη, με τη ταχύτητα που κινούνται συνήθως οι ποδηλάτες, περίπου τα δυο τρίτα της ενέργειας τους τα ξοδεύουν για να υπερνικήσουν την αντίσταση του αέρα. Στην πραγματικότητα, οποιαδήποτε πρακτική θα μπορούσε να περιορίσει σε τέτοιο βαθμό την αντίσταση του αέρα, θα άλλαζε δραματικά και την ενεργειακή δαπάνη του ποδηλάτη.

Σε μια προσπάθεια να καθορίσει την επίδραση του drafting στο κόστος σε οξυγόνο κατά τη ποδηλασία σε διαφορετικές ταχύτητες ο Dr Steve McCole και οι συνεργάτες του από ο πανεπιστήμιο της Florida χρησιμοποίησαν σε μια έρευνα 28 ανταγωνιστικούς ποδηλάτες και τριαθλητές.

Κατά τη διάρκειά της έρευνας οι ποδηλάτες έκαναν συνολικά 92 μετρήσεις σε ευθείες διαδρομές με ένα εύρος ταχύτητας ( 32 – 40 χλμ./ ώρα ) και κάτω από διαφορετικές συνθήκες drafting. Όταν ποδηλατούσαν τους ακολουθούσαν ξεχωριστά το κάθε ένα ποδηλάτη μ’ ένα μηχανάκι και συνέλεγαν το εξερχόμενο οξυγόνο ( VO 2 ) δια μέσω μιας φορητής συσκευής.
Τα αποτελέσματα που φαίνονται στην εικόνα ήταν καταπληκτικά.

Όταν έκαναν drafting πίσω από έναν ποδηλάτη με 32 χλμ./ ώρα η VO 2 μειωνόταν κατά 18% σε σχέση με όταν ποδηλατούσε μόνος του. Όσο μεγάλωνε η ταχύτητα, τόσο μεγάλωνε και η επίδραση που είχε το drafting στην απόδοση. Έτσι ποδηλατώντας πίσω από έναν μόνο ποδηλάτη με 30-40 χλμ./ ώρα μειώνετε η VO 2 κατά 28%.

Η έρευνα έδειξε ότι το να κάνεις drafting πίσω από έναν και μέχρι και τέσσερις ποδηλάτες, η ενέργεια που χρησιμοποιούσαν ήταν περίπου ίδια και σταθερή. Όταν όμως ποδηλατούσαν σε γκρουπ οχτώ ποδηλατών και πάνω με ταχύτητα 40 χλμ./ ώρα τότε η μείωση της VO 2 ήταν πολύ μεγαλύτερη. Η πιο θεαματική όμως μείωση της αντίστασης του αέρα ήταν όταν ποδηλάτησαν με 40 χλμ./ ώρα πίσω από μηχανάκι.

Σ’ αυτή τη περίπτωση, που η μηχανική αντίσταση και η αντίσταση από τη τριβή δεν μεταβάλλονται σε σχέση με το ποδηλάτη όταν πηγαίνει μόνος του, η μείωση της VO 2 είναι της τάξης του 62%. Βέβαια δεν είναι έγκυρο να ποδηλατείς πίσω από μηχανάκι στον αγώνα, τα αποτελέσματα του drafting σε ένα γκρουπ επιτρέπει στους συμμετέχοντες να κινούνται με μια ταχύτητα 5 χλμ./ ώρα πιο γρήγορα σε σχέση αν ποδηλατούσαν μόνοι τους, κι αυτό όπως αντιλαμβάνεστε είναι τεράστιο πλεονέκτημα σε έναν αγώνα και πόσο μάλλον αν είναι και πολυήμερος.

Στην κολύμβηση επίσης το drafting μπορεί να μειώσει την κατανάλωση ενέργειας. Ο Dr David Bassett και οι συνεργάτες του από το πανεπιστήμιο του Tennessee στο Knoxville μελέτησε επτά προπονημένους κολυμβητές. Μια όταν κάνανε drafting πίσω από άλλο αθλητή και μετά όταν κολυμπούσαν μόνοι. Βρήκαν ότι παρ’ όλο που το μήκος της χεριάς των κολυμβητών δεν διέφερε και στις δυο περιπτώσεις, οι παλμοί της καρδιάς ήταν σημαντικά χαμηλότερη στη περίπτωση του drafting.

Επιπλέον τα επίπεδα του γαλακτικού και του VO 2 μετά το κολύμπι ήταν μειωμένα μετά το drafting, καθώς και τα επίπεδα της προσπάθειας ήταν χαμηλότερα.
Αυτά τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το drafting είναι μια σημαντική στρατηγική εξοικονόμησης ενέργειας κατά τη κολύμβηση και θα έπρεπε να εφαρμόζεται στην κολύμβηση σε ανοιχτό νερό και στο Τρίαθλο.

Παρ’ όλο που δεν υπάρχουν επιστημονικές μελέτες για τα αποτελέσματα του drafting στην απόδοση στο τρέξιμο φαίνετε λογικό να πούμε ότι οι αθλητές θα επωφελούνταν από τέτοιες τακτικές. Πολλοί μεγάλοι μαραθώνιοι γίνονται σε διαδρομές πήγαινε έλα, σε τέτοιες διαδρομές οι δρομείς θα μπορούσαν να κερδίσουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα αν μένουν στο πίσω μέρος ενός μεγάλου γκρουπ, ιδιαίτερα όταν το τρέξιμο γίνεται με αντίθετο άνεμο. Σε μεγάλους αγώνες μέσα στο στίβο υπάρχει πολλές φορές ένας αθλητής που παίζει το ρόλο του ΄΄λαγού΄΄ ( που δίνει το ρυθμό ) ο οποίος οδηγεί τη κούρσα στο πρώτο μισό του αγώνα, το αν αυτό είναι για λόγους ρυθμού ή για να κόβει τον αέρα στους αθλητές που ακολουθούν είναι δύσκολο να προσδιοριστεί. Σε ταχύτητες τυπικές των αγώνων στίβου μεσαίας απόστασης που κινούνται με 7-8 μ/ δευτ. ή 60-65 δευτ./ γύρο περίπου το 8% της ενέργειας του δρομέα καταναλώνετε για να υπερνικήσει την αντίσταση του αέρα. Με το τρέξιμο ακριβώς πίσω από άλλο αθλητή ο δεύτερος δρομέας μπορεί να εξοικονομήσει μέχρι 80 % αυτής της ενέργειας. Εφαρμόζοντας μια τέτοια στρατηγική drafting, ο αθλητής θα κέρδιζε περίπου 1 δευτ. / γύρο.

Tips ή προπόνηση για τη βελτίωση της απόδοσης στην ατομική χρονομέτρηση ?

Οι μεγαλύτερες βελτιώσεις στη μακροπρόθεσμη αθλητική απόδοση κερδίζονται από ένα συστηματικό προπονητικό πρόγραμμα όμως υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους ένας αθλητής μπορεί να κερδίσει αυτό το κάτι παραπάνω την ημέρα του αγώνα. Ο Dr Tim Olds στο School of sport στο πανεπιστήμιο του NSW βρήκε ότι οι παρακάτω αλλαγές θα μπορούσαν να βελτιώσουν την απόδοση ενός ποδηλάτη στα 40 χλμ. ατομικής χρονομέτρησης περίπου κατά 1 %.

1. Χρησιμοποίησε μια μπροστινή ρόδα 51 εκατοστά
2. Φούσκωσε τα λάστιχα 35 psi παραπάνω
3. Άνοιξε τη πίσω γωνία κατά 4 μοίρες ( 77 – 78ο )
4. Ποδηλάτησε σ’ ένα υψόμετρο 375 μέτρα πάνω από το επίπεδο της θάλασσας
5. Μείωσε τη βαρομετρική πίεση κατά 23 mm Hg
6. Μείωσε το βάρος του ποδηλάτη κατά 5 κιλά
7. Μείωσε το βάρος του ποδηλάτου κατά 18 κιλά ! ! ! !

Από την άλλη μεριά αυξάνοντας το VO2max κατά 2,5% και αυξάνοντας κατά 3% το ποσοστό του VO2 max που χρησιμοποιείς μέσα στον αγώνα είναι το ίδιο αποτελεσματικά, απλά χρειάζεται μεγαλύτερη προσπάθεια.